کد مطلب:249 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:352
نماز خوف
(مسأله 1404) نماز در حال ترس از دشمن، دزد، درنده و مانند آن، مانند نماز مسافر شكسته است، به شرط آن كه شكسته خواندن نماز در دفاع و یا ایمنی از دشمن مؤثّر باشد.
(مسأله 1405) نماز از انسان بالغ و عاقل واجد شرایط در هیچ حالی ساقط نمی شود; و انسان باید حتی در حال درگیری مسلحانه، حمله دزد یا درنده ومانند آن به هر شكل كه امكان داشته باشد نماز خود را بخواند; به این ترتیبكه اگر ممكن باشد ایستاده و گرنه نشسته، در حال سكون یا در حال راه رفتن، پیاده یا سواره یا خوابیده بخواند; ولی باید تا ممكن است تكبیرة الاحرام را رو به قبله بگوید و بقیّه نماز را هم هر قدر كه می تواند رو به قبله انجام دهد; و اگر نمی تواند ركوع و سجود را به طور كامل بجا آورد به اشاره انجام دهد. و اگر نماز خواندن برای نمازگزار به این اندازه هم ممكن نباشد، بنابر احتیاط واجب باید پس از نیّت، تكبیرة الاحرام را به قصد مافی الذّمة (یعنی به قصد تكلیفی كه در واقع به عهده اوست) بگوید و به جای هر ركعت یك «سُبْحانَ اللهِ وَالْحَمْدُ للهِ وَلا إِلهَ إِلاَّ اللهُ وَاللهُ أَكْبَرُ» بگوید وبه دنبال آن دعای دیگری هم بخواند و سپس با تشهّد و سلام، نماز را تمام نماید. و اگر به وظیفه خود به شكل مذكور عمل نماید نمازش اعاده یا قضا ندارد.
(مسأله 1406) اگر به جهت ضرورت، بعضی از نماز را به عنوان مثال در حال راه رفتن یا سواره بخواند و در بین نماز ضرورت برطرف شود، باید بقیّه نماز را بر طبق وظیفه فعلی تمام و كامل بجا آورد، و اگر وقت باقی است بنابر احتیاط دوباره نماز را به طور كامل اعاده كند. همچنین اگر بعضی از نماز را كامل انجام داده و در بین آن خوف و ضرورت پیدا شود بقیّه را بر طبق ضرورت بجا آورد.
[232]
(مسأله)اگر انسان به وجود دشمن، درنده و مانند آن یقین كند و نماز را شكسته یا در حال راه رفتن بجا آورد و بعد معلوم شود اشتباه كرده است، چنانچه وقت نماز باقی است بنابر احتیاط نماز را دوباره بخواند; ولی اگر وقت گذشته قضا ندارد.
(مسأله 1407) اگر نمازگزار برای دفع حمله حیوان درنده یا دزد نماز را به نیّت نماز خوف دو ركعتی یا سواره و یا در حال راه رفتن بجا آورد، چنانچه تا آخر وقت نماز، خوف او باقی باشد نمازش صحیح است; وگرنه بنابر احتیاط نماز را دوباره به طور كامل بخواند.
(مسأله 1405) نماز از انسان بالغ و عاقل واجد شرایط در هیچ حالی ساقط نمی شود; و انسان باید حتی در حال درگیری مسلحانه، حمله دزد یا درنده ومانند آن به هر شكل كه امكان داشته باشد نماز خود را بخواند; به این ترتیبكه اگر ممكن باشد ایستاده و گرنه نشسته، در حال سكون یا در حال راه رفتن، پیاده یا سواره یا خوابیده بخواند; ولی باید تا ممكن است تكبیرة الاحرام را رو به قبله بگوید و بقیّه نماز را هم هر قدر كه می تواند رو به قبله انجام دهد; و اگر نمی تواند ركوع و سجود را به طور كامل بجا آورد به اشاره انجام دهد. و اگر نماز خواندن برای نمازگزار به این اندازه هم ممكن نباشد، بنابر احتیاط واجب باید پس از نیّت، تكبیرة الاحرام را به قصد مافی الذّمة (یعنی به قصد تكلیفی كه در واقع به عهده اوست) بگوید و به جای هر ركعت یك «سُبْحانَ اللهِ وَالْحَمْدُ للهِ وَلا إِلهَ إِلاَّ اللهُ وَاللهُ أَكْبَرُ» بگوید وبه دنبال آن دعای دیگری هم بخواند و سپس با تشهّد و سلام، نماز را تمام نماید. و اگر به وظیفه خود به شكل مذكور عمل نماید نمازش اعاده یا قضا ندارد.
(مسأله 1406) اگر به جهت ضرورت، بعضی از نماز را به عنوان مثال در حال راه رفتن یا سواره بخواند و در بین نماز ضرورت برطرف شود، باید بقیّه نماز را بر طبق وظیفه فعلی تمام و كامل بجا آورد، و اگر وقت باقی است بنابر احتیاط دوباره نماز را به طور كامل اعاده كند. همچنین اگر بعضی از نماز را كامل انجام داده و در بین آن خوف و ضرورت پیدا شود بقیّه را بر طبق ضرورت بجا آورد.
[232]
(مسأله)اگر انسان به وجود دشمن، درنده و مانند آن یقین كند و نماز را شكسته یا در حال راه رفتن بجا آورد و بعد معلوم شود اشتباه كرده است، چنانچه وقت نماز باقی است بنابر احتیاط نماز را دوباره بخواند; ولی اگر وقت گذشته قضا ندارد.
(مسأله 1407) اگر نمازگزار برای دفع حمله حیوان درنده یا دزد نماز را به نیّت نماز خوف دو ركعتی یا سواره و یا در حال راه رفتن بجا آورد، چنانچه تا آخر وقت نماز، خوف او باقی باشد نمازش صحیح است; وگرنه بنابر احتیاط نماز را دوباره به طور كامل بخواند.